مشخصات ظاهری هویج : گیاهی پرورشی، دو ساله با ریشه ای دوکی شکل و در اکثر موارد به رنگ پرتقالی با برگهای چند شانه ای و با عطری خوشایندمی باشد. در سال دوم ساقه ای منشعب با برگهای بریده بریده متناوب از آن می روید که در انتهایش چتری از گلهای سفید قرار دارد. میوه آن دو فندقه ای بوده و دارای کرکهای خمیده می باشد. این گیاه به صورت خودرو در دامنه های خشک یا مراتع می روید. هویج پرورشی انواع مختلفی از قبیل ریشه بلند، استوانه ای، گرد به رنگهای پرتقالی، زرد یا کاملاً قرمز دارد. این گیاه در باغها و مزارع کشت می شود.

خواص گیاه هویج : از هویج تازه و کاملاً رسیده که ریشه گیاه نیز هست به صورت رنده شده یا با گرفتن آب آن استفاده می شود. آب هویج در درمان کم خونی ها، زخم معده و اثنی عشر (اولسر)، ورم روده بزرگ و کوچک، اسهال های ساده، بیماریهای کبدی-صفراوی، مسمومیت ها، ناراحتی های جلدی مختلف (درماتوزها dermatoses)، مؤثر واقع می شود بطوریکه مصرف روزانه آن ضروری ذکر شده است. آب هویج دارای عناصری مانند آهن، فسفر، منیزیم می باشد که در ساخته شدن خون و بافت ها ضرورت دارند. مسئله مهم در رابطه با این گیاه پرو ویتامین های آ و ث و ترکیبات ویتامین ب، قند، پکتین و مواد رنگی می باشد. هویج تازه خصوصاً کاروتن های موجود در آن (پرو ویتامین های آ) دید چشم را بهبود بخشیده و دید صبحگاهی را تقویت می کند.

از محسنات آن این است که مصرف آن در هر سنی خواص درمانی مشخص در رفع ناراحتی های ظاهر می کند بطوریکه می توان در نوزادان شیرخوار و افراد مسن، هر یک استفاده های درمانی متفاوت و غیرقابل مقایسه از آن به دست آورد. مصرف آن در افراد جوان باعث می شود که جوانی و شادابی آنها برای مدتی طولانی حفظ شود و دیرتر به پیری برسند. از دیگر اثرات سودمند هویج دفع انگلهای روده ای، اسکاریس و کرمک می باشد. این گیاه مدر بوده و ناراحتی های روده ای را تنظیم می نماید و خصوصاً از آن در تغذیه کودکان استفاده می شود.

آب هویج داروی خوبی علیه آمیدالیت کودکان است. رژیم غذایی براساس هویج دردهای سرطانی را تسکین می دهد. میوه های این گیاه برخی مواقع برای دفع انگلها در جوشانده ها مورد استفاده قرار می گیرد.